Samen sterk tegen racisme
- 10 - 06 - 2020
- Blogs
Overal ter wereld streven mensen – bewust en onbewust – een schoonheidsideaal na, een streven naar een westers uiterlijk waarbij geen rekening wordt gehouden met de invloeden van andere culturen. Dit ideaal gaat uit van eurocentrism, waarbij benadrukken van de Europese cultuur, en meer in het algemeen de westerse ideeën en theorieën. Een wit uiterlijk was het ideaal, gouden lokken en blauwe ogen. In de ogen van vele mensen het ideale plaatje.
Meer dan ooit heeft deze onterechte overtuiging gezorgd voor zoveel verdeling, onrust, reden tot chaos, onterechte machtsvertoon en ga zo maar door. De gevolgen van deze racistische overtuiging zijn vreselijk vergaand en wordt gebruikt om anderen te kleineren.
White supremacy of white supremacism
Dit is de racistische overtuiging dat mensen met een witte huidskleur superieur zijn aan mensen van andere rassen en daarom over hen zouden moeten domineren. Zo zijn witte supremacisten doorgaans mensen met een andere afkomst dan hen.
Verschillende vormen van blanke suprematie hebben verschillende opvattingen over wie als wit wordt beschouwd. En verschillende groepen blanke supremacisten zien verschillende raciale en culturele groepen als hun vijand.
Witte of blanke suprematie
De term “blanke suprematie” kan ook verwijzen naar een politiek of sociaal economisch systeem, waarin witte mensen een structureel voordeel (voorrecht) genieten ten opzichte van andere etnische groepen, op beide collectief en individueel niveau.
De term ‘blank’ lijkt voor de meesten van ons onschuldig. Maar het woord heeft een koloniaal verleden. Het stond symbool voor ‘geen kleur’ hebben, rein en onbevlekt zijn. Het is samen met het n-woord tot stand gekomen tijdens de koloniale geschiedenis. Het n-woord werd gebruikt om mensen te dehumaniseren tot handelswaar; Afrikanen die tot slaaf waren gemaakt werden zo genoemd. Er is niks neutraals aan de verwijzing blank.
White fragility
Mensen met een witte huidskleur kunnen fragiel zijn omdat ze niet gewend zijn zichzelf te zien als onderdeel van een raciale categorie. Vaak schieten ze in de verdediging als ze vanuit hun eigen standpunt iets doen voor de zwarte gemeenschap waarmee ze in sommige gevallen de plank volledig misslaan.
Het individualisme is er met de paplepel ingegoten, daarom voelt de groepsidentiteit ‘wit persoon’ als onnatuurlijk. Maar in vergelijking met andere etnische groepen genieten witte mensen als groep wel degelijk systematische voordelen.
Discriminatie tegen niet-witte Nederlanders is structureel: zowel op de arbeidsmarkt, in het onderwijs als bij de politie. Dit blijkt uit rapporten van het Sociaal en Cultureel Planbureau en Amnesty International. Als wit persoon heb je een voordeel waar je je misschien niet bewust van bent. Je weet natuurlijk niet hoe vaak je leerkracht donkere medeleerlingen minder aandacht gaf, of hoeveel zwarte sollicitanten zijn afgewezen voordat jij je baan kreeg.
Bovendien worden witte mensen gesocialiseerd met een idee van witte superioriteit. Witte superioriteit is de machtshiërarchie waarin we leven, waarin wit privileges heeft, centraal staat, mooier, beter, neutraler en onschuldiger is. Om te achterhalen hoe dit is ontstaan en hoe lang gelden dat gebeurde, moeten we terug naar de tijd voor de slavernij.
White Privilege
White Privilege wordt geassocieerd met huidskleur in de Afro-Amerikaanse gemeenschap, die teruggaat tot de slaventijd. Hoe lichter je bent, hoe meer privileges en voorkeursbehandelingen je krijgt. Door een lichtere huidskleur wordt verondersteld dat je een beter uitgangspunt hebt in de samenleving.
“We moeten onze kinderen leren dat onze geschiedenis niet bij slavernij begint” ~ Nicole Terborg
White Privilege is niet alleen iets wat mensen eisen. Ongelijke behandeling vindt ook plaats zonder dat witte mensen erom vragen. Mensen met gelijke levensstijlen, gelijke woonomstandigheden, gelijke inkomens worden toch anders behandeld in gelijke omstandigheden.
Colorisme
Racisme komt ook voor tussen bevolkingsgroepen met verschillende etnische afkomst of huidskleur.
Colorisme wordt vaak beschreven als een hiërarchie van huidskleur, maar is eigenlijk een hiërarchie van alle uiterlijke kenmerken. En in die hiërarchie staat het eurocentrische schoonheidsideaal op de eerste plaats.
Colorisme verschilt ook per regio en gemeenschap, maar in de regel hebben we het dus over een hiërarchie die zegt: hoe dichter bij wit, hoe beter, mooier en waardevoller. Colorisme en racisme zijn dus nauw verweven; in wezen gaat het in beide gevallen om hetzelfde. Bij allebei gaat het om groepen en om de vraag: wie is de betere? We delen de “beteren” in op basis van wie het dichtst bij wit komt. Zowel bij racisme als colorisme is witheid dus de norm.
Colorisme is wijdverspreid: je vindt het in China, in India, zelfs in Ethiopië, een land dat nooit gekoloniseerd is geweest. Overal waar het Westen invloed heeft, vind je colorisme.
Brown Paper Bag
De Brown Paper Bag Test in de Afro-Amerikaanse geschiedenis was een vorm van rassendiscriminatie die in de 20e eeuw door blank Amerika werd toegepast. Blanken vergeleken de huidskleur van een Afro-Amerikaan met de kleur van een bruine papieren zak. De test werd naar verluidt gebruikt om te bepalen of een individu bepaalde privileges kon hebben; alleen degenen met een huidskleur die overeenkwam of lichter was dan een bruine papieren zak kregen bijvoorbeeld toegang tot sociale instellingen of lidmaatschapsrechten.
De test werd in het begin van de 20e eeuw gebruikt door veel Afro-Amerikaanse sociale instellingen zoals studentenverenigingen, broederschappen en kerken.
Het is bijna niet voor te stellen dat slavernij pas sinds de 20e eeuw wereldwijd verboden is.
Helaas merken we tot op de dag van vandaag dat er nog steeds veel ongelijkheid is. White supremacy en white privilege zijn nog steeds een veel voorkomende en onterechte overtuiging. Dit geeft een gedeelte van de bevolking het idee dat ze overal mee weg kunnen komen.
Vandaag staan de mensen over de gehele wereld massaal op. Ze staan op tegen racisme, tegen ongelijke behandeling, voor zichzelf, voor onze kinderen, voor equality, voor gelijke behandeling.
Ze staan op voor 1 gezamenlijk goed, namelijk het menselijke ras.
Deze blog is geschreven door Madhu Mathoera, verbinder bij BE(E) top of mind.
Bronvermelding:
oneworld.nl
wikipedia.nl
www.ferris.edu
